انواع مواد اولیه آرایشی بهداشتی

1. امولسیفایر: پایداری ترکیب آب و روغن

همه ما می‌دانیم که آب و روغن در حالت عادی به طور کامل مخلوط نمی‌شوند.

اما به کمک امولسیفایرها می‌توان یک امولسیون دائمی ایجاد کرد؛ یعنی ترکیب دو ماده آب و روغن را به پایداری رساند. امولسیفایرها به محصولات آرایشی و بهداشتی قوام مناسبی می‌بخشند و حالت آن‌ها را تثبیت می‌کنند.

یک امولسیفایر طبیعی و محبوب گلیسریل استئارات سیترات است که علاوه بر جلوگیری از جدا شدن مواد موجود در محصولات آرایشی و بهداشتی، برای پوست نیز فواید زیادی دارد.

ماده طبیعی دیگری که به عنوان امولسیفایر در لوازم آرایشی و بهداشتی مورد استفاده قرار می‌گیرد موم زنبور عسل است.

2.نگهدارنده ها:

این ترکیبات از جمله موادی هستند که طول عمر محصول را افزایش و از رشد میکروب ها و قارچ ها در بلند مدت جلوگیری می کند.

این مواد، محلول در آب هستند. در نتیجه سبب از میان بردن میکروب ها در حلال می گردند.

نگهدارنده ها می توانند طبیعی و یا مصنوعی باشند و با توجه به فرمولاسیون محصول عمل  می کنند.

درصد این ترکیبات معمولا بین 0.01% تا 5% است.

از جمله رایج ترین این ترکیبات می توان به پارابن ، بنزیل الکل ، سالیسیلیک اسید ، ستو استئاریل الکل ، فرمالدهید  و EDTA اشاره کرد.

3.غلظت دهنده ها :

غلظت دهنده های مواد اولیه آرایشی بهداشتی چربی :

ترکیباتی جامد در دمای اتاق با قابلیت مایع شدن و افزایش به محلول های امولسیون هستند.

ستیل الکل ،اسید استئاریک و موم کارنوبا از جمله مواد نگهدارنده ها به شمار می آیند.

غلظت دهنده های طبیعی:

این ترکیبات شامل پلیمرهای جاذب آب هستند که ویسکوزیته محصول را افزایش می دهند.

از جمله می توان به هیدروکسی اتیل سلولز، صمغ زانتانگام و ژلاتین اشاره کرد که با استفاده از حلال می توانند رقیق شوند.

غلظت دهنده های معدنی:

این ترکیبات جاذب آب و روغن به منظور افزایش ویسکوزیته هستند، مانند منیزیم آلومینیوم سیلیکات ، سیلیکا و بنتونایت.

غلظت دهنده های سنتزی:

این ترکیبات عمدتا در لوسیون ها و کرم ها استفاده می شود.

رایج ترین آنها، کربومر ، پلیمر آکریلیک اسید ، گلیسیرین مونو استئارات ،ستیل پالمیتات و آمونیوم آکریلویل دی متیل تایورات هستند که توانای تشکیل ژل را نیز دارند.

4. نرم کننده ها :

نقش کلی نرم کننده ها در مواد اولیه آرایشی بهداشتی، جلوگیری از دست دادن آب در مواد آرایشی است که در رژ لب ها، لوسیون ها و سایر مواد استفاده می شود.

تعدادی از آنها، طبیعی و تعدادی سنتزی هستند.

مانند موم زنبور، روغن بادام تلخ وشیرین، روغن زیتون، روغن نارگیل ، لانولین ، روغن معدنی ، وازلین ، گلیسیرین ، زینک اکسید ، بوتیل استئارات.

5. رنگ دانه ها  :

افزاینده های معدنی شامل اکسید آهن ، ورقه های میکا ، منگنز ، کرومیوم اکسید  و قیر ذغال  هستند.

از جمله رنگ دانه های طبیعی نیز می توان به رنگدانه های گیاهی و حیوانی اشاره کرد.

مواد شیمیایی مضر در مواد اولیه آرایشی بهداشتی :

مواد اولیه آرایشی بهداشتی خطرناک اصولا به موادی اطلاق می شود که برای سلامتی بدن و پوست مضر هستند.

می توان به مواد آرایشی مضر برای زنان باردار اشاره کرد.

مقدار بیش از حد مجاز آن ها در محصولات آرایشی می تواند عواقب جبران ناپذیری به دنبال داشته باشد.

سازمان جهانی غذا و دارو به صورت سالانه ترکیبات و افزاینده های محصولات آرایشی را بازبینی و آن دسته از مواد آرایشی که نیاز به حذف یا جایگزین داشته باشد را اصلاح می کند.

از جمله می توان موارد زیر را نام برد:

فتالات

فتالات با سیسیتم تولید هورمون بدن تداخل دارد. استفاده از روغن های گیاهی، می تواند روشی مناسب برای حذف فتالات باشد.

سرب

مواد اولیه آرایشی بهداشتی سرب دار از جمله موادی هستند که باعث کاهش باروری و سرطان میشوند.

بهترین روش برای حذف سرب، استفاده از میوه ها و رنگدانه های طبیعی در محصولات آرایشی است.

نگهدارنده های حاوی فرمالدهید

در اثر تجزیه برخی ترکیبات شیمیایی، گاز فرمالدهید آزاد میشود که در اثر استنشاق منجر به سرطان می گردد.

کواترنیوم-15 رایج ترین این مواد است که در ریمل ها، خط چشم و … استفاده می شود.

پلی اتیلن گلیکول

ترکیباتی از جمله ترکیباتی مشتق نفتی هستند که به دلیل وجود اتیلن اکسید می توانند مضر باشند و مواد اولیه آرایشی بهداشتی را آلوده کنند.

ترکیبات حاوی بوتیل

این ترکیبات از جمله ترکیبات مضر هستند که در بسیاری از مواد اولیه آرایشی بهداشتی در نقش نگهدارنده عمل می کنند.

مانند خط چشم، سایه چشمترکیبات مراقبت پوست، مرطوب کننده ها و عطر ها و … .

نکته مهم این است که بهترین زمان مصرف محصولات آرایشی در بهترین حالت حداکثر تا یک سال بعد از تاریخ تولید بوده.

پس از آن امکان از دست دادن خاصیت یا حتی خطرساز بودن آنها برای سلامتی پوست وجود خواهد داشت.