غلظت دهنده چیست ؟
غلظت دهنده، ماده ای است که به علت ویژگیهای ساختاری و خواص شیمیایی خود، طی واکنشهایی سبب افزایش ویسکوزیته مخلوط می شود. به علت تنوع غلظت دهنده ها، طیف وسیعی از مواد وجود دارند که می توانند نقش حلال را برای آنها بازی کنند. لازم است بدانید که این غلظت دهنده ها تنها سبب افزایش ویسکوزیته محصولات نمی شوند، بلکه می توانید در صنایع شیمیایی مختلفی از آنها استفاده کنید.
از دیگر ویژگیهای غلظت دهنده ها می توان به ایجاد جریان پذیری و ضد رسوب بودن آنها اشاره کرد. با توجه به فعالیت صنعتی که انجام می دهید، غلظت دهنده ها می توانند دارای گریدهای مختلفی باشند. به عنوان مثال گرید خوراکی غلظت دهنده ها برای ایجاد غلظت مناسب مواد خوراکی مورد استفاده قرار می گیرند و از این طریق، علاوه بر ایجاد بافت مناسب در محصول، بسته بندی و نگهداری از آنها نیز راحت‌تر می شود. در این حالت غلظت دهنده را با موادی مانند آب، گلیسیرین و یا برخی حلالهای دیگر ترکیب می کنند. سس مایونز، مربا‌ها، برخی نوشیدنی ها و … از مواد خوراکی هستند که برای ایجاد بافتی بهتر، به آنها غلظت دهنده اضافه می کنند. البته از این مواد در صنایع دیگری مانند ساخت رنگ، رزین، محصولات آرایشی و بهداشتی، چسب، داروها و … نیز استفاده می شود.
انواع غلظت دهنده ها در مواد اولیه ارایشی بهداشتی :
غلظت دهنده های مواد اولیه آرایشی بهداشتی چربی :
ترکیباتی جامد در دمای اتاق با قابلیت مایع شدن و افزایش به محلول های امولسیون هستند.
ستیل الکل،اسید استئاریک و موم کارنوبا از جمله مواد نگهدارنده ها به شمار می آیند.
غلظت دهنده های طبیعی:
این ترکیبات شامل پلیمرهای جاذب آب هستند که ویسکوزیته محصول را افزایش می دهند.
از جمله می توان به هیدروکسی اتیل سلولز ، صمغ زانتانگام و ژلاتین اشاره کرد که با استفاده از حلال می توانند رقیق شوند.
غلظت دهنده های معدنی:
این ترکیبات جاذب آب و روغن به منظور افزایش ویسکوزیته هستند، مانند منیزیم آلومینیوم سیلیکات ، سیلیکا و بنتونایت.
غلظت دهنده های سنتزی:
این ترکیبات عمدتا در لوسیون ها و کرم ها استفاده می شود.
رایج ترین آنها، کربومر ، پلیمر آکریلیک اسید ، گلیسیرین مونو استئارات ،ستیل پالمیتات و آمونیوم آکریلویل دی متیل تایورات هستند که توانای تشکیل ژل را نیز دارند.